Interview Ati:3
Terug in Nederland
Na de oorlog zijn we allemaal uit elkaar gegaan: mijn moeder en ik naar Holland in februari ’46 , Pam naar Bangkok met Corrie om Wim Kan op te halen. Ik ben in Amsterdam terechtgekomen en daar woonde ik bij een zuster van mijn moeder: ben eigenlijk al heel gauw begonnen met dansen en heb van de meest vreemdsoortige mensen les gehad: van Maria Petrelli, die gaf Spaans en - dat was natuurlijk wel heel goed - van Nel Roos. Daarvoor kreeg ik les van Yvonne Georgi (Europees modern) en toen zij wegging is zij opgevolgd door Nel Roos. Ik kreeg ook nog les van Karel Poons: klassiek.
Ik had twee, of drie keer in de week les. Voornamelijk nog klassiek want jazz bestond nog helemaal niet. In 1947 kwam Kurt Jooss met zijn gezelschap naar Amsterdam: Hij mocht de studio van Hans Snoek gebruiken en daar heeft hij ruim een half jaar les laten geven door Sigurd Leder. Laatstgenoemde was de ontwerper van de Laban-methode. We moesten het Laban-schrift leren en dat was verschrikkelijk. Ik heb er weliswaar examen ingedaan maar daarna alles meteen vergeten. Bij Kurt Jooss kregen we elke dag les 3 uur van Sigurd Leder. Dat was fantastisch: samen met Ine Rietstap, Pieter van der Sloot, Greetje Donker en Albert Mol. Na een half jaar moesten we een soort van proef afleggen en kwam Kurt Jooss himself: ik zie hem nog zitten met z’n grote witte grijzige haardos…… Na afloop van de les moesten we een eigen choreografie laten zien. Ik had iets gemaakt op muziek van Dvorák, Scherzo. Je was natuurlijk vreselijk gespannen hoe de meester het zou vinden. Hij zei van mij: ‘goede choreografie maar waarom herhaal je zo vaak dingen die je naar rechts doet ook naar links? Dat moet je niet doen’. Sindsdien ik dat dus altijd proberen te vermijden. Toen de lessen van Sigurd Leder waren afgelopen ging ik gewoon door met de lessen van Hans Snoek. Af en toe kwam Mascha ter Weeme lesgeven en al na een half jaar kwam, op uitnodiging van Hans Snoek, Dennis Carey van ‘t Royal Festival Ballet. Hij heeft jarenlang les gegeven in een zuiver klassieke stijl. Toentertijd was er nog steeds geen officiële opleiding. Wij zaten aan de Weesperzij in een grote studio waar later Scapino is opgericht. Ik heb dus ook nog heel in het begin een half jaar meegedaan met Scapino: dat was natuurlijk erg primitief. Je moest alles zelf maken en dan ging je met de bus ergens naar toe om op te treden.
Bron
- Joke Rebel, Van Bandoeng naar Zutphen, interview met Ati Tromp Meesters - de Bruyn Kops, Zutphen, januari 2012.
Terug naar: Ati Tromp Meesters - de Bruyn Kops