Gilbert Bécaud

×

Profielfoto uploaden

Uploaden van een profielfoto

Enkele aanwijzingen

Upload hier alleen je eigen en zelfgemaakte portretfoto, of je eigen portretfoto waarvan je de auteurs- en publicatierechten bezit. Voor het uploaden van overige foto's ga naar deze pagina. Het is alleen mogelijk een foto te uploaden, wanneer je bent ingelogd. Als je nog geen account voor de TheaterEncyclopedie hebt, vraag die dan hier aan.

Voorwaarden en licentie

Door het uploaden van een foto verklaar ik dat ik daarvoor alle benodigde rechten bezit. Tevens geef ik de TheaterEncyclopdie het recht deze foto voor onbepaalde tijd op te slaan en te publiceren.

Beschrijving:
{{Foto|Afgebeeld=Gilbert Bécaud|Onderwerp=Portret|Vervaardiger=Eigen werk|Ondertekening=~~~~|Uploadvanaf=Gilbert Bécaud|Licentie=CC0 }}
Selecteer bestanden...

NB: Vergeet niet na het uploaden de foto de huidige pagina aan te passen!!

TIP: Om de nieuwe afbeelding weer te geven, plaats je de bestandsnaam in het veld "Afbeelding" van het formulier.

Annuleren

Gereed

Naam	Gilbert Bécaud
Geboortedatum	24 oktober 1927
Overlijdensdatum	18 december 2001

Biografie

Hij werd geboren in Toulon als François Silly en leerde al op jonge leeftijd pianospelen. Hij ging naar het conservatorium in Nice, maar ging van school in 1942 om bij de Franse ondergrondse te gaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij begon liedjes te schrijven in 1948, na een ontmoeting met Maurice Vidalin, die hem inspireerde. Hij begon te schrijven voor Marie Bizet; Bizet, Bécaud en Vidalin werden een succesvol trio, hun samenwerking duurde tot 1950.

Terwijl hij toerde als pianist met Jacques Pills ontmoette hij Édith Piaf. Onder haar invloed begon hij in 1953 met zingen. Zijn eerste liedjes waren "Mes mains" en "Les croix". Een jaar later had hij zijn eerste optreden en tegen 1955 stond hij bekend om zijn energieke optredens. Zijn hits aan het eind van de jaren vijftig waren onder andere "La corrida" (1956), "Le jour où la pluie viendra" (1957) en "C'est merveilleux l'amour" (1958).

Zijn eerste hit in de Engelstalige wereld was met Jane Morgans vertaling van "Le jour où la pluie viendra". Hij begon in dezelfde periode ook met acteren, met "Le Pays D'où Je Viens" (1956). In 1960 won hij een Grand Prix du Disque en componeerde "L'enfant á l'étoile", een kerstcantate. In hetzelfde jaar werd "Let It Be Me", een vertaling van "Je t'appartiens", een hit voor de Everly Brothers, over de jaren gevolgd door Bob Dylan, Nina Simone, Elvis Presley, Willie Nelson, Jerry Butler, Tony Sandler en James Brown.

In 1961 nam Bécaud "Et maintenant" op, een van de meest populaire singles in de Franse geschiedenis. Vertaald als "What Now My Love" werd de song een hit voor Shirley Bassey, Sonny & Cher, Elvis Presley, Andy Williams, Sandler & Young en Frank Sinatra. Na een opera geschreven te hebben ("Lopéra d'Aran") toerde Bécaud door Europa en nam nog een aantal hits op, waaronder "Tu le regretteras", Bécauds controversiële ode aan Charles de Gaulle.

In het begin van de zeventiger jaren lag de nadruk meer op toeren dan op het opnemen en na nog wat acteerwerk nam hij in 1973 een pauze en gaf als reden uitputting. In 1974 werd hij 'Chevalier' in het Légion d'honneur.

Hierna schreef hij samen met Pierre Grosz en Neil Diamond en schreef ook onder andere de Broadwaymusical "Madame Roza" met Julian More. Bécaud, die het zingen niet kon missen, ging toch weer opnemen en toeren. Omdat hij zo vaak optrad in het beroemde Olympia in Parijs, was hij dé aangewezen persoon om het Olympia na de grondige verbouwing in 1997 met een concert te heropenen. Eind jaren negentig openbaarde zich voor het eerst kanker bij hem. Toch ging hij door met concerten geven. In de negentiger jaren deed hij het weer rustig aan, hoewel hij toch nieuwe albums bleef opnemen zoals "Une vie comme un roman" waarin hij een soort beschouwing op zijn eigen leven gaf. Op het laatste album dat tijdens zijn leven nog werd uitgebracht, staat een groot aantal persoonlijke nummers waaruit duidelijk wordt dat hij aan kanker gaat overlijden.

Graf van Gilbert Bécaud op het Cimetière du Père-Lachaise

Hij overleed op zijn woonboot op de Seine in Parijs op 18 december 2001. Hij werd begraven op de beroemde Parijse begraafplaats Père-Lachaise. Bécaud bleef opnemen tot vlak voor zijn dood en zijn zoon Gaya zorgde ervoor dat in 2002 nog een cd verscheen. In enkele nummers is duidelijk te horen dat de stem van Bécaud te lijden heeft gehad onder zijn ziekte.

Er zijn nog enkele dvd's van concerten en cd's van zijn beste chansons verschenen. Bécaud heeft zo'n beetje alle muziek bewaard die hij ooit heeft geschreven. Zijn oudste zoon Gaya heeft sinds het overlijden van zijn vader de rol van conservator op zich genomen en zorgt ervoor dat er nog materiaal van Bécaud uitkomt. In de 21e eeuw heeft hij een eigen kleding onder de naam 'gay-bi' geopend. De laatste cd/dvd "Suite" verscheen in 2005, de website www.becaud.com is onlangs gerevideerd en er staat een nieuwe cd/dvd met boek voor deze winter op het programma. Via de website (en dan het forum) wendt Gaya zich regelmatig tot de fans van Gilbert om de laatste ontwikkelingen te melden.

Theater CV

Van deze persoon is geen enkele bijdrage aan een theater- of dansproductie geregistreerd op de TheaterEncyclopedieOm dit te verbeteren, vult u op de betreffende pagina('s) over theater- of dansproducties de bijdragen van deze persoon aan..

Gilbert Bécaud (Toulon, 24 oktober 1927 – Parijs, 18 december 2001) was een Frans zanger, componist en acteur. Zijn bijnaam was "Monsieur 100.000 Volts" vanwege zijn energieke optredens. Zijn bekendste hit in Nederland is "Nathalie" (1964), een liefdeslied, maar ook een verkapt protest tegen het communisme. In Amerika is "Et maintenant" (1961) bekend geworden in de Engelstalige versie - "What Now My Love".

Discografie

Singles

Single(s) met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste  positie	Aantal  weken	Opmerkingen
A little love and understanding		6-9-1975	22	4
L'amour c'est l'affaire de gens		30-4-1977	tip

Bronnen

• Wikipedia