Doris Baaten
Doris Baaten in 1987
| Naam | Doris Baaten |
|---|---|
| Geboortedatum | 12 april 1956 |
| Geboorteplaats | Maastricht |
| Beroep | Acteur, Zanger |
| Discipline | Toneel, Muziektheater |
| Trefwoorden | Musical |
| IMDb-profiel | 0044691 |
| VIAF-profiel | 287174450 |
Doris Baaten (1956) is een Nederlands actrice.
Biografie
Zij studeerde in haar jeugd aan de Academie voor Kleinkunst. Doris Baaten speelde in een groot aantal musicals. Zo was ze naast Jasperina de Jong te zien in Fien & Marlene. Ook speelde zij de rol van Madame Thénardier in de musical Les Misérables.
Verder was Baaten te zien in de musicals My Fair Lady als Eliza, in Evita als Evita Peron, in Blood Brothers als mevrouw Jonkers, en in de rol van Corina in Rex.
Binnenkort is zij te zien in de Nederlandse toneelversie van Schone Schijn (Keeping Up Appearances) als Hyacinth Bucket.
Theater/Dans
Een chronologisch en daaronder een link naar een alfabetisch overzicht van de voorstellingen die in première zijn gegaan en waarin zij is opgetreden, voor zover geregistreerd in de Productiedatabase.
- Het alfabetisch overzicht van deze voorstellingen
Musicals
- Fien & Marlene (samen met Jasperina de Jong)
- Les Misérables - Ensemble/ Understudy Madame Thénardier
- My Fair Lady - Eliza
- Evita - Evita Peron
- Blood Brothers - Mevrouw Jonkers
- Rex - Corina
- Closer than Ever (samen met Henk Poort en Marjolein Keuning)
- Elisabeth - Aartshertogin Sophie
- De Gidsen (van Edward Montie)
- Facelift (van Guus Vleugel)
- Marlene Dietrich - Vivian Hoffman
- Mamma Mia! - Roos
- De Vliegende Hollander
- Fame - Ms Sherman
- Forbidden musicals on Tour - Soliste
- Anatevka - Golde, de vrouw van hoofdrolspeler Tevye
- Chicago - Mama Morton
TV
- Entrée (NCRV) - presentatrice
- Weekend - Anneloes
- Gemeentebelangen (TROS) - Annemarie Hussert
- Keyzer & De Boer Advocaten (2005-) - Bregtje Geurtsen (Afl., De Laatste Halte, 2008)
- Gooische Vrouwen (2007) - Gastrol.
- Voetbalvrouwen (2007) - Gastrol.
Bronnen
- Productiedatabase
- Acteurs- en Kleinkunstenaars-Lexicon van Piet Hein Honig, 1984
- Wikipedia