Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Der Zigeunerprimas is een operette in drie bedrijven van Emmerich Kálmán op een Duits libretto van Julius Wilhelm en Fritz Grünbaum.

Wereldpremière: 11 oktober 1912, première in het Johann Strauß Theater, Wenen.

Zie verder de door Google uit het Engels naar het Nederlands vertaalde Wikipedia.


Betrokkenen

De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.

Auteurs en makers

NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:




    Rolverdeling en uitvoerenden

    NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.

    Rácz Pali: Carl Loebell
    Laczi, seine Kinder: Hans Gollé
    Sari, idem: Gusti Richter
    Pista, idem: Rudi Breuer
    Ferko, idem: Herta Grell
    Gyuri, idem: Marg. Fichte
    Boldizar, idem: Grete Eige
    Andris, idem: Betty Braunschweig
    Joska, idem: Elly Fichte
    Etelka: Marge Schikert
    Kata, idem: Emmy Quiel
    Piorska, idem: Johanna Peters (zanger operette)
    Roszika, idem: Mizzi Kersebaum
    Klari: idem: Marie Stavermann
    Rácz Juliska, seine Nichte: Grete Zeuner
    Gaston, Graf Irini: Reinhard Pasch
    Die Gräfin von Irini: Marie Oesterreicher
    König Herbert VII, unter dem incognito Graf Estragon: Erich Seidler
    Excellenz Mustart: Heinz Lingen
    Monsieur Cadeau: Poldi Reiff
    Fekete Joska, zigeuner: Bernard Leeuwin
    Bárbára Dandor, idem: Franz Braun
    Banda Lajesi, idem: Ernst Cussel
    Vörös Ferko, idem: Fritz Kahlberg
    Balog Károly,. idem: Eugen Paltur
    Dombovari Kalmán, idem: Heinz Willpütz
    Pongràcz Imre, idem: Hans Augmeyer
    Pierre, Diner: Georg Gesche



        Bronnen