Carol Linssen
Carol Linssen in Loslippig (Driemaal Tsjechow), Toneelgroep Theater 1970. Foto: Wouter van Heusden.
| Naam | Carol Linssen |
| Volledige naam | Carol Marie Linssen |
| Geboren | 6 januari 1941 |
| Utrecht | |
| Beroep | Acteur |
| Discipline | Toneel |
| IMDb-profiel |
Biografie
Carol Linssen (1941) is een Nederlands acteur. Na o.a. scholing in de Werkplaats van Kees Boeke in 1959 ging hij naar de Amsterdamse toneelschool, waar hij in 1962 cum laude slaagde. Hij kreeg de Top Naeff Prijs en won een jaar later de eerste prijs op het ICC Concours. Hij debuteerde in 1963 bij Toneelgroep Centrum en bleef enkele jaren aan dit gezelschap verbonden. Vervolgens speelde hij bij verschillende gezelschappen, waaronder vooral Toneelgroep De Appel.
In zijn ruim twintigjarige loopbaan, waarin hem in 1977 ook de Louis d'Or werd toegekend voor zijn Nikolaj in "Witte nachten" van Dostojevsky, speelde hij ook solotoneel, werkte hij mee aan mimeprogramma's en aan Bewegingstheater Bewth. Daarnaast was hij regelmatig te horen en te zien op radio en televisie. Hij is gehuwd met Christine Ewert, met wie hij veel samenwerkt. Zie ook wikipedia.
Theater/Dans
Een chronologisch en daaronder een alfabetisch overzicht van de voorstellingen die in première zijn gegaan en waarin hij is opgetreden, voorzover geregistreerd in de Productiedatabase, alsmede zijn overige bijdragen aan voorstellingen.
- Het alfabetisch overzicht van deze voorstellingen
- Idem de voorstellingen met een choreografie van hem
- Idem de voorstellingen die hij heeft geregisseerd
- Idem de voorstellingen waarbij hij geregistreerd werd als auteur
- Idem voor de bewerkingen van bestaande teksten en stukken
- Idem voor het decor
- Idem voor de productie productie
- Idem de voorstellingen waarvoor hij geregistreerd werd als producent samen met Christine Ewert onder de naam Carol Linssen & Christine Ewert.
Trivia
Carol Linssen is sinds 1966 gehuwd met de Nederlandse actrice Christine Ewert.
Bronnen
- Productiedatabase
- Acteurs- en Kleinkunstenaars-Lexicon van Piet Hein Honig, 1984