Ank van der Moer: Volgens anderen
Eenlevenlangtheater Ank van der Moer:
- Homepage Eenlevenlangtheater Ank van der Moer
- Biografie
- Repertoire
- Audio
- Video
- Volgens Ank van der Moer
- Volgens anderen
- Colofon
Volgens anderen
Vakgenoten en anderen uit haar naaste omgeving hebben zich in de loop der tijd in de media uitgelaten over hun visie op Ank van der Moer's vakmanschap en kwaliteiten. Hun blik biedt vaak een net iets andere invalshoek.
Hieronder een aantal citaten over Ank van der Moer.
Volgens Paul Steenbergen
Volgens acteur Paul Steenbergen:
“Het toneel is drie bij vijf, maar als zij opkwam dan werd het nog maar drie bij twee. Dan werd de ruimte gevuld door die persoon.”
Geciteerd uit: De Groene Amsterdammer, Loek Zonneveld, 4 augustus 1993
Volgens Ramses Shaffy
Volgens acteur en zanger Ramses Shaffy:
“Ze is een van de meest opwindende mensen die bij het Nederlands toneel te vinden zijn. Omdat ze een kinderlijke instelling ten aanzien van het vak behouden heeft. Ze is altijd nieuw, tot op de dag van vandaag.”
Geciteerd uit: Artistieke ontmoetingen: Ank van der Moer, AVRO, 1965
Volgens Joop Admiraal
Volgens acteur Joop Admiraal:
“Ze speelde omdat het gewone leven te grauw is. Om een ander te zijn: te leven via iemand anders. Daarom was zij aan het toneel en niet omdat ze geëngageerd was of wat er tegenwoordig nog meer als excuus wordt gezegd. Dat heb ik zelf ook: overdag ben je een grijze muis, op het toneel een vogel.”
Geciteerd uit: Het Parool, H. v.d. Bergh, 29 maart 1983
Volgens Ellen Vogel
Volgens actrice Ellen Vogel:
“Ank was een mens met een slordige allure, een bezetene. Echt nog een van het oude stempel. Alles wat ze deed was weer ‘een leuk nieuw avontuurtje’. Daarom ging ze ook zo enig in die Jantjes. Er was voor haar geen genre waar je je voor schaamt, voor haar was helemaal: als het maar toneel is.”
Geciteerd uit: Het Parool, H. v.d. Bergh, 29 maart 1983
Volgens Han Bentz van den Berg
Volgens acteur Han Bentz van den Berg:
“Telkens begint ze als een kind aan een nieuwe taak, met inzet van al haar speeldrift. Ik werkte reeds voor de oorlog met haar samen, maar kon haar toen als beginneling nog niet in de ogen kijken. Ze is een geweldige actrice en heeft dat ontelbare malen bewezen.”
Geciteerd uit: Elsevier, F. van der Molen, 6 november 1965
Volgens Abraham van der Moer
Volgens haar broer Abraham van der Moer:
“Ik deelde in de straling die van haar uitging. Ook in mijn leven speelde ze een hoofdrol. Ik hield van mijn grote zus. Ik had respect voor haar, ik bewonderde haar, ik was trots op haar.”
Geciteerd uit: Het Parool, Hans Vogel, 2 april 1983
Volgens Anton Koolhaas
Volgens recensent Anton Koolhaas
“Ze heeft veel grote rollen gespeeld, ongeveer alle grote rollen van het repertoire van het midden van deze eeuw en ze gaf blijk van grote veelzijdigheid. Toch was ze in geen enkel opzicht uniek, omdat ze een ondergrond had die een persoonlijkheid verried, die in geen enkele rol onherkenbaar was.”
Geciteerd uit: De Volkskrant, Ruud Gortzak, 29 maart 1983
Volgens Annemarie Oster
Volgens dochter Annemarie Oster:
“Nee, van schuldgevoel had ze nog nooit gehoord, dat was toen niet in de mode. Eigenlijk was ze verlegen en introvert. Ik denk dat ze daarom actrice is geworden, op het toneel kon ze wél gevoelens tonen. Maar in het gewone leven bestond ze niet helemaal.”
Geciteerd uit: Het Parool, Leonoor Wagenaar, 15 november 2002
“Ze is natuurlijk nooit een gewone huis- tuin- en keukenmoeder geweest. Toneel is, zoals zij dat aanpakt, niet te combineren met het moederschap. Ze is meer actrice dan moeder, maar dat neem ik haar niet kwalijk. Als je zoveel talent hebt, dan moet je daarvoor kiezen.”
Geciteerd uit: Algemeen Dagblad, Ruud Kuyper, 29 maart 1983
Volgens Kitty Janssen
Volgens actrice Kitty Janssen, oud- leerlinge van Ank van der Moer op de Toneelschool:
“Ze was een praktisch ingesteld type, had ook van die handige adviezen. Bij het lesgeven ging ze uit van haar scherpe verstand en haar geweldige toneeltechnische bagage. Ze had ook van die raadgevingen in de trant van ‘Leer nooit naaien en strijken anders moet je het later de godganselijke dag doen’.”
Geciteerd uit: Algemeen Dagblad, Ton Olde Monnikhof, 5 september 1981
Volgens Guus Oster
Volgens ex-echtgenoot Guus Oster, voormalig directeur van de Nederlandse Comedie:
“Ank van der Moer heeft geen valse pretenties. Ze is een voortreffelijke actrice, al is ze tamelijk volgzaam. Onder een goede regie presteerde ze op haar volle kracht. In het leven van alledag wil Ank wel eens haar emoties verbergen, maar op het toneel kan ze haar gevoelens volledig kwijt. Dan is ze zeker van zichzelf, ze is de baas.”
Geciteerd uit: Algemeen Dagblad, Ton Olde Monnikhof, 5 september 1981
Volgens Bart Kiene
Theaterproducent Bart Kiene:
“Ik vind Ank van der Moer een heel spectaculaire actrice. Van dat kaliber bestaat er maar één in haar generatie. Als sterkste punt wil ik noemen dat ze zich zo geweldig kan aanpassen, dat ze een uitgesproken mening over haar vak heeft.”
Geciteerd uit: Algemeen Dagblad, Ton Olde Monnikhof, 5 september 1981
Volgens Loes Hensen
Actrice Loes Hensen:
“Repeteren met haar was een feest. Ze lette geweldig goed op anderen, was niet alleen met zichzelf bezig. Hoewel ze toch een vedette was, had ze geen kuren. Ze klaagde nooit, ook niet tijdens de Actie Tomaat die een dramatisch breekpunt in haar carrière zou beteken en het einde van de Nederlandse Comedie. Ze was niet verbitterd, zelfs niet boos. Eigenlijk was ze verbaasd dat haar zoiets overkwam.”
Geciteerd uit: Algemeen Dagblad, Ton Olde Monnikhof, 5 september 1981
Volgens Annemarie Oster
Volgens haar dochter Annemarie Oster:
“Ik was zo trots op haar als kind, adoreerde haar zo, dat ik aan haar bijna mijn bestaansrecht ontleende. Ik kon het wel van de daken schreeuwen. Op school riep ik het ook bijna dagelijks uit: ‘Weten jullie wel wie mijn moeder is?’ Ik heb, ik geloof dat ik zeven was, eens iets uit een warenhuis gepikt en werd toen betrapt. Ik moest bij een juffrouw komen in een hokje en toen zei ik: ‘Weten jullie wel wie mijn vader en moeder zijn?’ ’Des te erger,’ zei die juffrouw.”
Geciteerd uit: Frank Zaagsman, 11 oktober 1980
Volgens Guus Oster
Volgens ex-echtgenoot Guus Oster, voormalig directeur van de Nederlandse Comedie:
“Het is één van de gemakkelijkste actrices die ik in mijn gezelschap heb gehad. En ik heb een ruime ervaring aan wat actrices je kunnen leveren. Ik heb mezelf nooit als een groot acteur beschouwd. Hoogstens als een bruikbaar acteur. Ank is van de eerste dag af een eersterangs actrice geweest. Haar plaats was al gesetteld voor ik met haar in het huwelijk trad.”
Geciteerd uit: Frank Zaagsman, 11 oktober 1980
Volgens Peter Oosthoek
Åcteur en regisseur Peter Oosthoek:
“Wat mij van Ank vreselijk imponeerde, die hele generatie die nu op zijn eind begint te lopen, was dat het monumenten waren van theatrale bezetenheid. Die theatrale attitude, geestelijk en lichamelijk, waar mensen de zaal mee plat krijgen. Zo verslaafd aan dat ene. Bij Ank, toen de zaak uit elkaar viel na die tomatenactie, was er niets meer. Het leven was weg.”
en
“Ik ben nog een keer verliefd op haar geweest. Dat heb ik op een lichtelijk alcoholische avond tegen haar gezegd. Ik danste met haar en zei: ‘Mevrouw van der Moer, mag ik Ank tegen je zeggen, want ik ben verliefd op je.’ Dat was in de derde klas. Ze had geweldige sym- en antipathieën. Wat we op school geleden en geprofiteerd hebben van mensen waar ze iets in zag.”
Geciteerd uit: Frank Zaagsman, 11 oktober 1980
Volgens Ton Lutz
Acteur en regisseur Ton Lutz werkte vaak met Ank van der Moer samen.
“Haar instelling is uitermate positief en zij demonstreert steeds een groot enthousiasme. Nooit staat zij op het toneel als iemand met een gevestigde reputatie en je hoeft haar nooit op te jutten of ‘Ank, rustig an’ te zeggen.”
Geciteerd uit: Elsevier, F. van der Molen, 6 november 1965
Volgens Guus Hermus
Acteur Guus Hermus was een collega van Ank van der Moer.
“Ze kon invullen wat klassieke toneelschrijvers hebben opgeschreven. Daar moet je een enorm talent voor hebben.”
Geciteerd uit: Algemeen Dagblad, Ruud Kuyper, 29 maart 1983
Volgens Ina van Faassen
Actrice Ina van Faassen was een oud-leerlinge van Ank van der Moer toen zij naar de toneelschool ging.
“In het begin was Ank een beetje onzeker. Ze liet ons alleen scènes spelen die ze van haver tot gort kende. Maar dat werd al spoedig anders. We raakten zo onder haar invloed dat we werden beschouwd als kleine Ankjes.”
Geciteerd uit: Algemeen Dagblad, Ruud Kuyper, 29 maart 1983