Alida Neslo
| Naam | Alida Neslo |
|---|---|
| Volledige naam | Alida J. Neslo |
| Geboortedatum | 29 juni 1954 |
| Geboorteplaats | Paramaribo |
| Beroep | Acteur, Theatermaker |
| Discipline | Toneel |
| Externe databases: | |
| IMDb | |
| VIAF |
Biografie
Alida Neslo (1954) is een Nederlands-Surinaamse actrice en theatermaker. Zij werd geboren in Suriname in een intellectueel gezin. Als kind volgde zij balletlessen bij haar oom, de balletpedagoog, Percy Muntslag. Na haar middelbare school opleiding (Atheneum A) ging zij eerst naar het Hoger Instituut voor Vertalers & Tolken in Antwerpen. Ze haalde haar bachelor voor Spaans en Engels, maar besloot hier niet verder mee door te gaan. Neslo was inmiddels begonnen met een theateropleiding aan de Studio Herman Teirlinck in Antwerpen. Zij rondde haar opleiding af in 1980. Om haar opleiding te betalen trok ze door België als danseres in een Drive-in show met zangers als Vader Abraham, Jacques Herb, De Kermisklanten en Mieke.
Na haar opleiding speelde Neslo in Tiedrie - Theater van de Derde Wereld, het toneelgezelschap van Tone Brulin. Zij speelde onder meer in de stukken Kapai-Kapai, Ba Anansi (van Edgar Cairo), Charkawa en Gilgamesj. Verder speelde ze onder meer bij Mudra Afrique met choreografen Maurice Béjart en Germaine Acogny, de Zwarte Komedie (met auteurs als Tom Lanoye en Bert Verhoye) en het Nederlands Toneel Gent.
Op televisie was Neslo daarnaast ook te zien als Alida, in het educatieve kinderprogramma De Boomhut, dat op de VRT (tegenwoordig Ketnet) wordt uitgezonden. Ze was hiermee de eerste donkergekleurde presentatrice/actrice op de Belgische televisie. In 1998 werd dit programma bekroond met de Prijs voor het beste jeugdprogramma van de Vlaamse Gemeenschap.
In 1993 ging Neslo naar Nederland, nadat ze was overgehaald door Rufus Collins. Ze volgde in 1995 Collins op als artistiek leider van De Nieuw Amsterdam (DNA), een door Collins en Henk Tjon opgezette theatergroep en toneelopleiding. Neslo introduceerde DNALAB (oratorium), een werkplaats waar studenten de gelegenheid kregen om op grensoverschrijdend cultureel onderzoek te gaan en dit in kleinschalige voorstellingen te vertalen.
In 2000 volgde zij Ritsaert ten Cate op als directeur van de theateropleiding DasArts. DasArts is een in 1995 door Ten Cate zelf opgezette tweede fase-opleiding voor afgestudeerde theaterstudenten. Het was bij DasArts gebruikelijk om eens in de vier jaar een studiereis te maken, waarbij de opleiding tijdelijk verhuisd werd naar een ander westers land. Toen Neslo directeur van DasArts werd, wilde ze meer diversiteit in het programma van de opleiding aanbrengen. Daarom koos zij ervoor om van 16 februari tot 28 april 2003 met een groep studenten van DasArts in Senegal te verblijven. Hier kwamen ze in contact met de studenten van L'École des Sables, een dansschool die zich baseert op principes van Afrikaanse dansstijlen, opgezet door Germaine Acogny. In het essay Alakondre: A Journey to the Invisible bespreekt Neslo het begrip Alakondre aan de hand van dagboekfragmenten van studenten die op de reis naar Senegal zijn mee geweest. Na haar tijd bij DasArts keerde Neslo in 2006 terug naar Suriname om daar een toneelopleiding op te zetten, gelijk aan Studio Herman Teirlinck. Als consulent van het Surinaams ministerie van Onderwijs zette ze het kunstonderwijs op de kaart.
Theater CV
Alida Neslo heeft bijgedragen aan 28 productie(s).
Alida Neslo heeft gewerkt in de volgende functies:
- BeeldtAf - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Bewerking - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Choreografie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Regie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Dramaturgie - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Alida Neslo heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Fotogalerij
Kenneth Herdigein, Alida Neslo in De Koopman van Amsterdam. Foto: Jean van Lingen.
V.l.n.r. Jurg Molenaar, Nettie Blanken, Herman Naber, Pim Lambeau, Alida Neslo in Dio. Foto: Kees de Graaff.
Alida Neslo in Een vrouw alleen, Medea, De Nieuw Amsterdam 1990. Foto: Jean van Lingen.
Theatercollege Stichting Need for Legacy
Tijdens het Nederlands Theater Festival 2020 verzorgde schrijver en regisseur Maarten van Hinte een vierdelige reeks theatercolleges, met als doel een eerste kennismaking met een onderbelicht deel van de Nederlandse theatergeschiedenis. Van Hinte behandelt een viertal makers en pioniers uit deze geschiedenis: Rufus Collins, Felix de Rooij, Alida Neslo en Marjorie Boston. Hij koppelt hen aan thema's als 'activisme', 'multidisciplinariteit', 'verbreding van de canon in het onderwijs' en 'de invloed van de straat en low culture'.
Zie hieronder het college over Alida Neslo:
TV
- TV-Touché (1983)
- Alfred J Kwak (1991) – stemmen van Prinses Budor, Grietje en Koningin Nora
- De Boomhut (1994) - als Alida
- Het einde van de wereld
Publicaties van Alida Neslo
- 'Cultuur in Suriname; De jeugd en het juk van de traditie.' in: Oso, tijdschrift voor Surinamistiek, jrg. 26, nr. 2, pp. 323-328.
- Overpeinzingen van een (re)migrant/Musings of a remigrant emigrant. Antwerpen enz.: Stichting Lezen Vlaanderen/Stichting Lezen Nederland/Vlaams-Nederlands Huis deBuren/Nederlandse Taalunie, 2007.
- Neslo, Alida. “Alakondre: A journey to the Invisible”. Community Art. The Politics of Trespassing. Eds. De Bruyne, P. en Pascal Gielen. Amsterdam: Antennae Valiz, 2011: 110-121.
Externe links
Bronnen
- Productiedatabase
- Wikipedia
- Nieuw: 20 jaar Multicultureel Theater, Uitgeverij International Theatre & Film Books, 2006.
- Theater Instituut Nederland
- Alhamdoulilah!. Geregisseerd door Janica Draisma. 2004. Beschikbaar via https://archive.org/details/Alhamdoulilah2004.