Theatergroep Poolse Vis
Dit sjabloon is vervangen door het sjabloon Producent. S.v.p. pagina aanpassen.
Informatie
De artistieke kern van theatergroep Poolse Vis bestaat uit Eveline Agema en Inge Voskamp. Sinds 2005 maakt Poolse Vis fysiek, beeldend mimetheater waarin tekst slechts minimaal gebruikt wordt. Dit resulteert in fysieke locatievoorstellingen waarin we onze verbazing, verwondering of verontwaardiging over alledaagse gebeurtenissen en menselijke gedragingen tot uiting brengen. Een object, foto of tekst vormt veelal de basis om een bepaalde thema, zoals vriendschap of verwachtingen, onder de loep te nemen. Door gebruik te maken van absurde humor en (dans)bewegingen ontstaan voorstellingen die de verbeeldingskracht van het publiek prikkelen en de beschouwer op een andere manier naar de dagelijkse realiteit laat kijken; geen enkele toeschouwer drinkt zijn/haar kopje thee nog op dezelfde manier na afloop van de prijswinnende voorstelling THEE (2008).
Het blijkt dat de voorstellingen die Poolse Vis creëert aanspraak maken op en toegankelijk zijn voor een breed en divers publiek. Poolse Vis speelde op verschillende (inter)nationale festivals en bleek zowel jong als oud, frequente theaterbezoekers alsook toevallige passanten te boeien. Het fysieke, beeldende kenmerk van de voorstellingen is erg toegankelijk, maar de (inhoudelijke) gelaagdheid maakt dat de performances ook betekenisvolle diepgang kennen. Absurdistische, soms hilarische elementen worden gecombineerd met realistische, wellicht pijnlijke situaties waarmee de beschouwer niet alleen aangezet wordt tot lachen, maar ook gaat nadenken over alledaagse situaties en (eigen) omgangsvormen.
Poolse Vis speelde vooral op onalledaagse locaties waaronder een voormalige kazerne, een oud stationsbuffet, binnenplein van een begraafplaats, een museumtuin en verschillende cafés. Deze plekken vormden bovendien een inhoudelijke aanvulling op de voorstellingen, doordat de locatie het uitgangspunt vormde voor de voorstelling of doordat er sprake was van integratie van een bestaande voorstelling en een locatie. Nooit is de locatie slechts decor, de ruimte vormt altijd een integraal onderdeel van de voorstelling. De bezoeker is getuige van een bepaalde, fysieke relatie tussen de acteur en de ruimte en/of objecten in de ruimte. Hierdoor komt bij de toeschouwer een nieuwe bewustwording van de ruimte tot stand.
Externe Links
Bronnen