Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Tejater Oei

Eind jaren zestig ontwikkelden Lou Ten Bosch en Albert Winsemius, beide tekenleraar aan de Pedagogische Academie te Dordrecht, een "Figurentheater". Bron van inspiratie was het figurentheater zoals dat in Praag (het Zwarte Theater) te zien was. In deze theater voorstellingen wordt door middel van zwarte achtergronden en compleet zwart geklede artiesten de illusie gewekt dat dingen zweven.

In de achterzaal van Pictura in Dordrecht bouwen ze een theater, bestaande uit een schot waarachter zijn kunnen staan, en waarboven de figuren worden bewogen. Cees Buddingh, schrijver uit Dordrechte en medelid van Pictura, bedenkt de naam van het theater: Tejater Oei. In de reeks spelletjes wordt niet gesproken, maar staat de beweging centraal. Alledaagse voorwerpen als wc-borstels en handschoenen veranderen door licht en beweging van betekenis. Lou ten Bosch wisselde zijn poppenspel af met panomime-sènes; Albert Winsemius speelde mee en was verantwoordelijk voor de techniek. Met hun Figurentheater, waarin zij dode voorwerpen tot leven wekten, hadden zij veel succes bij een klein publiek, maar er werden na de eerste voorstelling geen nieuwe voorstellingen meer gemaakt.

Overig

In de Theatercollectie Bijzondere Collecties UvA (Stichting TiN) bevindt zich een pop van Tejater Oei. (afkomstig uit de Stichting Poppenspelcollecties te Rotterdam).

Bronnen

  • J.J. Bollebakker, G.J.M. Sonnemans, I. Vink, "Theater uit handen. Nederlands poppen- en schimmentheater na 1900. Een collectie", Dordrecht 1992.