Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Informatie

Cabaretgroep Don Quishocking is een van de meest toonaangevende cabaretgezelschappen van de jaren '70. Het gezelschap ontstaat in 1967 door het samengaan van twee studenten-cabaretgezelschappen. De oorspronkelijke bezetting bestaat uit George Groot, Fred Florusse, Pieter van Empelen, Jacques Klöters en Anke Groot. Verschillende leden hebben een achtergrond in Neerlandistiek en de teksten van Don Quishocking zijn dan ook van een hoogwaardig literair niveau. Verschillende externe tekstschrijvers leveren bijdragen aan het repertoire van het gezelschap, zoals Jan Boerstoel, Hans Dorrestijn, Willem Wilmink en Drs. P.

In 1977 speelde het gezelschap vijf jaar lang in een zoldertheater in het gebouw De Teerstoof in Schiedam. Daarnaast trad het op in veel verschillende alternatieve zalen, waaronder op scholen en zolders. Door deze alternatieve werkwijze was het mogelijk om per optreden een klein publiek aan te trekken en was er sprake van een directe/unieke sfeer.

De kracht van de cabaretgroep lag in het uitspreken van fenomenen die normaal door de geldende normen en waarden niet ter sprake kwamen. "Er zit een gedachte achter van, mensen práát er in godsnaam over, dat lucht op. De mensen durven 't woord kanker niet uit te spreken" (Hoofddorpse courant, 1973). De intentie van Don Quishocking was dan ook niet om mensen te shockeren, maar om, zoals Peter Sanders in het artikel quote: ".. je boodschap [te] verpakken in lollige dingen, anders worden de mensen doodmoe...." (Hoofddorpse Courant, 1973). Zo werden verschillende onderwerpen aangesneden die bij het publiek niet altijd even gewaardeerd werden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het homo-lied en een tekst over het verstoten van bejaarden, geschreven door tekstschrijvers Hans Dorrestijn, Jan Boerstoel, Willem Wilmink en George Groot.

In 1981 speelt het gezelschap haar laatste voorstelling, om vervolgens in 1985 weer twee voorstellingen te maken onder de naam VDQS (Voorheen Don Quishocking) met Joke Bruijs als vervanging voor Anke Groot. In 2001 komt het gezelschap nog een keer bij elkaar onder de naam De Heren van Don Quishocking, aangevuld door Maaike Martens, met de voorstelling I fossili.

In 1968 wint Don Quishocking het Cameretten-festival, in 1974 de Louis Davidsprijs voor het lied 'De oude school' en in 1977 een Edison.

Zie ook wikipedia.

Afscheidstournee I 178766.jpg

Afscheidstournee I van Don Quishocking, 29 september 1976. Foto: onbekend. V.l.n.r. Pieter van Empelen, Jacques Klöters, Anke Groot, George Groot, Fred Florusse.

Voorstellingen

Een chronologisch en daaronder een link naar een alfabetisch overzicht van de voorstellingen die onder deze naam als producent, al of niet in samenwerking met andere producenten, in première zijn gebracht, voor zover geregistreerd in de productiedatabase

 
Zonder titel - Stichting Cabaret Don Quishocking - 1968-01-04
Bijna uitverkocht - Stichting Cabaret Don Quishocking - 1968-10-05
Bijna uitverkocht (fragmenten) - Cabaretfestival Cameretten - 1968-11-07
Kinderen en militairen half geld - Stichting Cabaret Don Quishocking - 1969-10-01
Waar het valt, daar legt het - Stichting Cabaret Don Quishocking - 1971-03-19
Zand in je badpak - Stichting Cabaret Don Quishocking - 1973-04-04
Afscheidstournee I - Stichting Cabaret Don Quishocking - 1976-09-29
Trappen op - Stichting Cabaret Don Quishocking - 1978-04-20
Wij zijn volstrekt in de war - Stichting Cabaret Don Quishocking - 1981-05-01

En idem alleen een chronologisch de voorstellingen onder de naam Producties VDQS

 
Kaltes Grauen, Erika Mann en die Pfeffermühle - VDQS - 1985-09-13
Instituut Zwagerman - Haalt Nederland 1984? - VDQS - 1987-05-09

En het overzicht van de voorstelling onder de naam de naam De Heren van Don Quishocking

 
I fossili - De Heren van Don Quishocking - 2001-04-24

Zie ook het alfabetische overzicht van de voorstellingen waarbij de groep geregistreerd werd onder de naam Stichting Cabaret Don Quishocking als uitvoerende

  • Idem de voorstellingen waarvoor hij geregistreerd werd als auteur
  • Idem de voorstellingen die hij heeft geregisseerd

Bronnen