Schilderijen

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Schilderijen in de collectie van Theater Instituut Nederland

Binnen de deelcollectie Schilderijen is een onderscheid te maken tussen schilderingen op doek of paneel en achterglasschilderingen (diafanorama’s). Het betreft onder andere schilderingen van schouwburginterieurs en publiek, zoals van publiek in een loge van de Stadsschouwburg te Amsterdam van Martin Monnickendam uit 1912; een toneelvoorstelling in de open lucht door Matthijs Naiveu uit 1700 en scèneafbeeldingen zoals een tableaux vivants ter viering van het Twaalfjarig Bestand tussen Spanje en de Nederlanden in 1609 door Pieter Jansz. Quast.

Een groot deel van de collectie bestaat uit portretten zoals het portret van de rederijkersnar van der Morsch uit 1600; Oscar Carré te paard en Fien de la Mar door Isaac Israels; Wim Kan en Corry Vonk door Hans Bayens uit 1977; een serie getiteld ‘acrobaten’ en ‘garderobe’ door Ferdinand Georg Erfmann en een achterdoek met can-can danseressen door Jan Sluyters uit 1935.

Het oudste schilderij betreft een paneel van Pieter Balten uit 1550 met een afbeelding van een Vlaamse boerenkermis, welke sinds 1959 als langdurig bruikleen van het Rijksmuseum in de collectie is opgenomen.

Raadplegen van de collectie schilderijen: De collectie wordt sinds 2013 beheerd door Bijzondere Collecties van de UvA. Voor raadpleging van de collectie, zie Raadplegen TIN Collectie.

Scène uit Bredero s Lucelle 66137.jpg Oscar Carré te paard 66166.jpg

Links: Scène uit Bredero's Lucelle, door Jan Miense Molenaar, 1639. Rechts: Oscar Carré te paard, door Emil Volkers, 1887. Collectie TIN.

Over het schilderij van Jan Miense Molenaar: Op de voorstelling van het schilderij is het meest dramatische moment vastgelegd. Links in een vertrek is zojuist een Poolse afgezant is gearriveerd, om mee te delen dat Ascagnes in werkelijkheid een rijke prins is en dat hij naar zijn vaderland terug moet keren. Centraal in de voorstelling, luisteren de medeminnaar, vader en knecht verbaasd toe. Rechts lijken Lucelle en Ascagnes levenloos op de grond te liggen; met achter hen een treurende dienstmeid. Uiteindelijk loopt alles nog goed af omdat er geen vergif, maar slaapmiddel is toegediend.

Meer weten over de verschillende deelcollecties van de Collectie TIN? Zie: Collectie Theater Instituut Nederland