Ko van Dijk: Biografie - Eerbetoon

Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken

Logo eenlevenlangtheater2.jpg

Ko van Dijk. Fotograaf onbekend. Collectie TIN.


Eenlevenlangtheater Ko van Dijk:

Eerbetoon

Ko van Dijk. Fotograaf onbekend. Bron: Story.

Ko van Dijk is tijdens zijn toneelcarrière verschillende malen onderscheiden. In 1951/52, 1952/53 en 1955/56 was hij 'Acteur van het Jaar'. In 1957 kreeg hij de Louis d'Or toegekend, die hij overigens weigerde. De jury had in het juryrapport de nodige kanttekeningen geplaatst: "De jury heeft zich laten leiden door de overtuiging dat de grote verdienste van Ko van Dijk voor de Nederlandse toneelspeelkunst niet op het gebied der tragische en heroïsche protagonisten ligt, doch veeleer op het terrein der onmiddellijke en herkenbare sentimenten (...) Gebleken is dat zijn rijk en omstreden toneelspelerschap het meest gediend is met eenvoud en zelfbeperking." Ko van Dijk stuurde de onderscheiding terug met een brief waarin hij te kennen gaf de 'openbare, pedagogisch bedoelde en kritische opmerkingen' beledigend en misplaatst te vinden. (bron: HP/De Tijd 20 december 1991)

In 1967/68 kreeg hij de Publieksprijs, in 1970/71 de Albert van Dalsumprijs en de Albert van Dalsumring. Hij kreeg deze ring van Paul Steenbergen bij zijn veertigjarig jubileum en gaf hem het jaar erop door aan Peter Oosthoek. Ook was hij geridderd in de Orde van Oranje Nassau voor zijn verdiensten voor het Nederlandse toneel.

Zijn 121/2-jarig jubileum vierde hij in januari 1946 als Dan in het stuk Spel met het noodlot van Emlyn Williams. Zijn 40-jarig jubileum werd gevierd bij de Haagse Comedie met het stuk Ter ere van ... van David Storey waarin hij de rol van Harry Shaw vertolkte. Zijn 25-jarig jubileum werd niet gevierd. Het viel in de tijd toen hij bij de Nederlandse Comedie speelde, en daar voelde men er niet voor omdat het een precedent zou scheppen.

In 1973 verscheen het boek Ko van Dijk van zijn vriend Guus Verstraete waarin de schrijver de acteur zelf aan het woord laat over zijn leven en werk.

In de winter van 1977/78 interviewde journalist Tony van Verre Ko van Dijk voor een 14-daagse serie op de zondagmorgen voor de VARA-radio. Na Ko van Dijk's onverwachte dood op 6 mei 1978 verscheen een boek met de uitgeschreven interviews, aangevuld met herinneringen van vrienden en collega's getiteld Tony van Verre ontmoette Ko van Dijk (Bussum 1978).

Ko van Dijk. Fotograaf onbekend. Collectie: Peter-Jan van Dijk.

Na zijn overlijden werd een Haags Comité Gedenkteken Ko van Dijk in het leven geroepen. In het aanbevelingscomité zaten o.a. Mary Dresselhuys, Paul Steenbergen en Anne Wil Blankers. Middels een brief en oproepen in kranten riepen zij mensen op een bijdrage te leveren aan een gedenkteken voor Van Dijk. De actie leverde veertienduizend gulden op. Kunstenaar Yvon de Jonge-Melly werd gevraagd een bronzen kop van Van Dijk te maken en tevens werd een zwart-grijze, Zweeds marmeren steen op Van Dijk's graf op de Algemene Begraafplaats in Loosduinen bij Den Haag geplaatst. Minister Gardeniers van CRM onthulde de levensgrote bronzen kop op 1 september 1979 in Haagse Koninklijke Schouwburg. Het beeld kreeg een plaats tussen de portretten van Peter Scharoff en Cees Laseur, twee mannen die veel in de carrière van Ko van Dijk betekend hebben.

In maart 2007 is een dvd-box gereed gekomen met daarop 35 uur aan hoogtepunten uit het toneel- en televisie-oeuvre van Ko van Dijk verdeeld over 10 dvd's. De box is een samenwerking van de erven van Ko van Dijk en het Instituut voor Beeld en Geluid.