Jan Derksen
Jan Derksen in Aida, De Nederlandse Operastichting 1973. Foto: Particam Pictures/MAI.
| Naam | Jan Derksen |
|---|---|
| Geboortedatum | 14 juli 1931 |
| Geboorteplaats | Alkmaar |
| Overlijdensdatum | 10 maart 2004 |
| Overlijdensplaats | Amsterdam |
| Beroep | Zanger |
| Discipline | Muziektheater |
| Trefwoorden | Opera |
| Externe databases: | |
| VIAF |
Biografie
Jan Derksen (1931 - 2004) was een bekende Nederlandse operazanger in het stemvak bariton. Hij werd geboren als zoon van een treinmachinist. Op zijn tweede verhuisde het gezin naar Nijmegen. Daar doorliep Jan de Lagere Technische School. Hij zong graag mee met het repertoire dat na de oorlog populair werd. Toen iemand hem 'Nancy with The Laughing Face' van Frank Sinatra hoorde zingen, kreeg hij te horen dat hij een prachtig stemgeluid had. Dit leidde ertoe dat hij naar het Amsterdamse Conservatorium ging. Tijdens zijn opleiding werkte hij mee aan enkele radio-opera's, eerst 'La traviata' met Bernard Haitink als dirigent (1956) en later 'Die Zauberflöte' (Mozart) en 'Un giorno di regno' (Verdi).
Na de voltooiing van zijn conservatoriumopleiding en lessen van Hermann Schey vertrok hij naar Duitsland, waar hij bij de Opera van Trier zijn debuut maakte. Later zong hij in Bremen en in Hannover, waar hij een breed repertoire opbouwde. In Nederland was hij lange tijd onderschat, maar brak door toen hij op televisie in 'De barbier van Sevilla' zong bij het Kunstmaand Orkest.
Vanaf 1968 was hij regelmatig te zien bij De Nederlandse Operastichting in Amsterdam, met als hoogtepunten de titelrollen die hij zong in 'Wozzeck' (Berg) en 'Rigoletto' (Verdi), en de rol van graaf Luna in 'Il trovatore' (Verdi). Hij maakte in 1982 een overstap naar tenorrollen, maar dat was van korte duur.
Derksen trad ook in latere jaren veel op in het buitenland. Hij zong in Venetië, werd door Riccardo Muti gevraagd om in Florence 'Un ballo in maschera' (Verdi) te doen, werd tweemaal uitgenodigd voor een Vacanze Musicale aan het conservatorium Benedetto Marcello (Venetië), maakte tournees door de Sovjet-Unie en vervulde gastrollen bij operagezelschappen in Wilna, Odessa, Tiflis en Dresden. Ook was hij in 1995 tweemaal bij de Italiaanse Opera in Amsterdam te zien.
Derksen was een intense vertolker van de rollen waarvoor hij werd gevraagd. Hij besteedde veel aandacht aan expressie en werd daarom ook internationaal gewaardeerd om zijn spel. Hij had een grote voorliefde voor het werk van Verdi, voor 'Rigoletto' in het bijzonder. In interviews liet hij zich ontvallen de mening te zijn toegedaan dat zijn beroep even zwaar was als dat van een mijnwerker. Daarbij was hij nogal conservatief: hij hield niet van experimenten en trends. Zijn rol in de musical 'Cats' gaf hij na enkele repetities op omdat hij het gedans om zich heen niet kon velen.
Hij werkte voorts mee aan liederenavonden en concertante uitvoeringen. Eén van zijn laatste vocale activiteiten vond plaats in 2001, tijdens een feest ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van Cristina Deutekom.
Jan Derksen stond bekend als een intelligente, joviale man die graag over zijn vak praatte. Hij woonde in Amsterdam op een boot die hij Il tabarro had genoemd, naar de opera waarin hij de rol van schippersbaas had gezongen. Jan Derksen werd 72 jaar.
Theater CV
Jan Derksen heeft bijgedragen aan 36 productie(s).
Jan Derksen heeft gewerkt in de volgende functies:
- Uitvoerende - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Licht - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
- Persoon - Zie lijst (A-Z) of lijst (datum)
Het gehele overzicht van voorstellingen waaraan Jan Derksen heeft meegewerkt, voor zover geregistreerd in de Theaterencyclopedie:
NB: Bij de carrièreoverzichten zijn de voorstellingen gekoppeld aan de premièredatum. Het kan echter voorkomen dat personen niet aan de première meewerkten, maar pas later bij de voorstelling betrokken raakten.
Foto's
Jan Derksen in (links) Wozzeck, 1973. Foto: Maria Austria/MAI, en (rechts) in Nabucco, 1971. Foto: Particam Pictures/MAI. Collectie TIN.
Bronnen
- Productiedatabase
- Nederlands Theaterjaarboek