Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Ja ik wil! is een Nederlandse musical gebaseerd op de Broadway musical ‘’I Do I Do’’ (naar de musical Het Hemelbed van Jan de Hartog).[1] De voorstelling was een coproductie tussen de Stichting Nieuw Rotterdams Toneel die de acteurs leverde en Paul Kijzer die de rechten voor I do I do had.[2] De teksten en de muziek voor de voorstelling zijn direct overgenomen van I do I do. De regie, choreografie, mise-en-scène en kostuums waren echter van eigen Nederlands ontwerp. [3]

Verhaal

Ja ik wil! vertelt het verhaal van echtpaar Agnes en Robert vanaf de huwelijksnacht tot de ouwe jaartjes. De voorstelling laat onder andere het huwelijk van Agnes en Robert zien, het krijgen en opgroeien van hun kinderen, het eventuele vreemdgaan van beide, en hoe het uiteindelijk toch allemaal goed komt.[4] Het uitgebreide productieboekje van de voorstelling geeft de volgende beschrijving: “Het verhaal van een huwelijk, met zijn liefde, zijn leed, zijn hoogte- en zijn dieptepunten, zijn soms komische situaties, zoals dat nu eenmaal gaat. Vertoont het huwelijk van Agnes en Robert op toneel niet vaak een treffende gelijkenis met gebeurtenissen uit ons eigen echtelijk leven? De musical volgt het oorspronkelijke gegeven in grote lijnen en werd een show, sprankelend, feestelijk, hier en daar niettemin met een ernstige toon op de weg van jong naar oud, van de bruiloft van Agnes en Robert tot het verlaten van het vertrouwde huis als de kinderen getrouwd zijn.”[5]

Context

De voorstelling was ongeveer drie uur lang en bestond uit 18 scenes en 16 liedjes. [6] [7] Het geheel werd begeleid door een orkest van twintig man.[8] Het decor van de voorstelling bestond uit een elektrisch op afstand bestuurbaar hemelbed dat tijdens de voorstelling over het toneel gleed, drie kamerschermen, een Frans bankje en een stoel. [9] Het verhaal van de voorstelling wordt verteld door maar twee acteurs met behulp van meer dan 80 verschillende kostuums en verschillende poppen.[10][11]

Ja ik wil! speelde voor één jaar en ging in première op 1 januari 1968 in de Rotterdamsche Schowuburg.[12] De voorstelling speelde daar een paar maanden voordat ze op tournee ging naar verschillende plaatsen.[13] De voorstelling heeft op verschillende locaties gespeeld bijvoorbeeld het Circustheater in Den Haag en het Nieuwe de la Mar Theater in Amsterdam.[14] [15]

Betrokkenen

De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.

Auteurs en makers

NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:




Rolverdeling en uitvoerenden

NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.


      Vastlegging


      Bijzondere voorbereiding

      Paul Kijzer, één van de producenten, was een commercieel denkende theaterproducent. Hij investeerde 200.000 gulden in de voorstelling en deed voor die tijd bijzondere dingen om de voorstelling goed te maken en goed op de markt te zetten. [16] [17] Zo begonnen de repetities al in augustus van 1967, vijf maanden voordat de voorstelling in première zou gaan. Dat was een unieke situatie, aangezien een repetitieperiode van zes weken gewoonlijk was.[18] [19] Er werden in oktober 1967 al try-outs gehouden door het land heen.[20] Productiefoto’s van de voorstelling werden al vijf weken voor de première van de voorstelling vrijgegeven in plaats van één week van tevoren.[21] Er werd ook een grammofoonplaat van de muziek van de voorstelling opgenomen in de opnamestudio van platenmaatschappij Bovema in Heemstede die te koop was. [22] [23] Als laatste werd er een boekje uitgegeven met foto’s van de show.[24]

      Ontvangst

      Ja ik wil! had een zeer gemixte receptie.

      Er waren erg negatieve recensies. Zo beschreef Gerard Pâques de voorstelling in de Volkskrant als een vervelende musical vol met clichés.[25] Verder werd in de Twentse Courant de voorstelling beschreven als “zelden boeiend” en “een middelmatig niemendalletje.”[26]

      De Tijd schreef echter “de musical rond het hemelbed is een perfecte show” en zei dat het een grandioos succes zou worden.[27] Het Nieuwsblad van het Oosten beschreef de voorstelling als superieur toneel amusement door een hoge graad van technische perfectie van mensen en dingen.[28]

      Ook waren er gemengde recensies:
      In de Trouw noemde R.N. Degens Ja ik wil! een zwakke musical die goed gespeeld was. De voorstelling had volgens hem “vindingrijke decors”, de orkestbegeleiding was echter “een beetje schraal en onzuiver”. De uitvoering was geslaagd maar het stuk zelf was “bloedarm” en de muziek was kleurloos en cabaret-achtig met het niveau van een gemiddelde smartlap.[29]
      In het Dagblad van Zaanstreek werd Ja ik wil! beschreven als ontbrekend aan originaliteit. De zang was echter prima, maar “de melodieën komen niet boven de middelmaat uit”. Verder had de voorstelling volgens het dagblad wel een vlot tempo maar er zat geen vaart in de musical. Ook waren de decors somber.[30]

      Album

      De muziek van de voorstelling is in 1968 door Imperial op LP uitgebracht als Ja, Ik Wil! (I Do! I Do!).

      Bronnen

      1. Rotterdamse correspondent, “Nieuwe musical naar toneelstuk “Het Hemelbed” van Jan de Hartog Ja ik wil”, Leids Dagblad, 15 september 1967.
      2. Schrijver Onbekend, “Straks een jaar lang, elke avond”, de Telegraaf, 28 november 1967.
      3. Rotterdamse correspondent, “Nieuwe musical naar toneelstuk “Het Hemelbed” van Jan de Hartog Ja ik wil”, Leids Dagblad, 15 september 1967.
      4. Schrijver Onbekend, ““Ja ik wil! zelden boeiend”, Twentsche Courant, 23 februari 1968.
      5. “Ja, ik wil,” productieboek,1967, De Theatercollectie, Allard Pierson, Amsterdam.
      6. Ben Bunders, “Nieuwe Nederlandse musical , Drie uur lang twee mensen op toneel”, Het Vrije Volk, 16 december 1967.
      7. Schrijver Onbekend, “Musicals, twee nieuwe, een oude”, de Volkskrant, 18 oktober 1967.
      8. Rotterdamse correspondent, “Nieuwe musical naar toneelstuk “Het Hemelbed” van Jan de Hartog Ja ik wil”, Leids Dagblad, 15 september 1967.
      9. Schrijver Onbekend, “Musical “ja, ik wil!” in Carré gestart”, de Telegraaf, 1 maart 1968.
      10. Schrijver Onbekend, “Musicals, twee nieuwe, een oude”, de Volkskrant, 18 oktober 1967.
      11. Peter van Bueren, ““Ja ik wil” en de succesformule”, De Tijd, 2 januari 1968.
      12. Schrijver Onbekend, “Straks een jaar lang, elke avond”, de Telegraaf, 28 november 1967.
      13. Schrijver Onbekend, “’Succes Musical naar De Hartogs ‘Het Hemelbed’”, Het Binnenhof, 19 september 1967.
      14. Schrijver Onbekend, “Straks een jaar lang, elke avond”, de Telegraaf, 28 november 1967.
      15. Schrijver Onbekend, “’Succes Musical naar De Hartogs ‘Het Hemelbed’”, Het Binnenhof, 19 september 1967.
      16. Schrijver Onbekend, “Dit is de eerste foto van “I do, I do””, de Telgraaf, 28 november 1967.
      17. Ben Bunders, “Nieuwe Nederlandse musical , Drie uur lang twee mensen op toneel”, Het Vrije Volk, 16 december 1967.
      18. Rotterdamse correspondent, “Nieuwe musical naar toneelstuk “Het Hemelbed” van Jan de Hartog Ja ik wil”, Leids Dagblad, 15 september 1967.
      19. Schrijver Onbekend, “Twee jonge tonelisten gaan jaar lang samen show spelen”, Helderse Courant, 20 december 1967.
      20. Ben Bunders, “Nieuwe Nederlandse musical , Drie uur lang twee mensen op toneel”, Het Vrije Volk, 16 december 1967.
      21. Schrijver Onbekend, “Dit is de eerste foto van “I do, I do””, de Telgraaf, 28 november 1967.
      22. Schrijver Onbekend, “Dit is de eerste foto van “I do, I do””, de Telgraaf, 28 november 1967.
      23. Ben Bunders, “Nieuwe Nederlandse musical , Drie uur lang twee mensen op toneel”, Het Vrije Volk, 16 december 1967.
      24. Schrijver Onbekend, “Dit is de eerste foto van “I do, I do””, de Telgraaf, 28 november 1967.
      25. Gerard Pâques, “Vervelende musical”, de Volkskrant, 2 januari 1968.
      26. Schrijver Onbekend, ““Ja ik wil! zelden boeiend”, Twentsche Courant, 23 februari 1968.
      27. Schrijver Onbekend, “Bruisend kijkspel rond hemelbed”, De Tijd, 2 januari 1968.
      28. Schrijver Onbekend, “Superieure, Ja ik wil”, Nieuwsblad van het Oosten, 2 januari 1968.
      29. R.N. Degens, “zwakke musical goed gespeeld”, Trouw, 3 januari 1968.
      30. Schrijver Onbekend, “Amsterdamse première in Carré Ja ik wil! er fondant musical”, Dagblad van der Zaanstreek, 1 maart 1968.