Uit TheaterEncyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken


Betrokkenen

De onderstaande personen hebben een (in)directe bijdrage geleverd aan de realisatie van de theaterproductie (in voorkomende gevallen op basis van- of uitgaande van een bestaand werk). Aanvullingen zijn welkom.

Auteurs en makers

NB: Op dit moment worden specificaties (bijv. 'assistent', 'dialogen', 'ontwerp') nog niet meegenomen vanuit de premièredatabase. Deze informatie is op te vragen via de Theatercollectie.

Aan de realisatie van deze productie hebben meegewerkt:




Rolverdeling en uitvoerenden

NB: De rolbenamingen zijn veelal direct overgenomen zoals in het originele programmaboekje vermeld, en kunnen zodoende verouderde termen bevatten. Zie ook deze pagina.


      Media


      Over de voorstelling

      “Thomas de Bres is prachtig als Bruscon. Lopen doet hij nauwelijks, als een dodelijk gewond beest klauwt en grauwt hij om zich heen, terwijl vrouw, kinderen, waard en dochter van de waard hem mijden als de pest. Of beter gezegd, zijn bestaan glashard proberen te ontkennen, wat het nog schrijnender maakt. De wijde cirkel van eenzaamheid om hem heen wordt even doorkruist door de dochter. Zij legt haar hoofd op zijn benen, hij merkt het niet eens, vol als hij is van het eigen zelfbeklag. De Bres praat versterkt, zijn woorden krijgen een galm mee. Even is dat irritant, maar als snel krijgt dit geluidseffect dramatische betekenis. Alles wat hij zegt en beweert, klinkt voor zijn familie immers als holle frases. Ze hebben al te vaak moeten lijden onder zijn woede-uitbarstingen.” Eric van der Velden | Utrechts Nieuwsblad

      “De Theatermaker is een meesterlijk stuk dat in de nieuwe productie van de Paardenkathedraal door Dirk Tanghe is voorzien van een ijzersterk concept. Met medewerking van de beproefde combinatie Bart Clement (decor), Uri Rapaport (licht), Mirjam Pater (kostuums) is een werkelijk sublieme voorstelling gerealiseerd, waarin de inhoud van het stuk ondersteund wordt door grootse theatrale gebaren, flarden opzwepende symfoniemuziek en hartverscheurende opera-aria’s. Tanghe regisseert het stuk als een röntgenopname van de getroebleerde hersenen van Bruscon. Gaandeweg vier bedrijven verandert het toneelbeeld van totale deconstructie naar de verbeelding van het menselijk brein, met een grote bloedrode hersenstam in het midden, omgeven door gecapitonneerde hersenwanden. In dit beeld is ook wel het einde der tijden te zien: de vernietigde rookpaddestoel na een atoombom.” Hein Janssen | Volkskrant

      Bronnen