André van Duin: Repertoire - Platen
Een Leven Lang Theater André van Duin:
- Homepage Eenlevenlangtheater André van Duin
- Biografie
- Repertoire
- Video
- Audio
- Volgens André van Duin
- Volgens anderen
- Colofon
Platen
In de jaren zestig organiseerde platenmaatschappij Phonogram met enige regelmaat lokale talentenjachten door het hele land. In het seizoen 1962/63 was één van de deelnemers in Rotterdam de jonge André van Duin met zijn bandparodie-act. De organisatoren waren onder de indruk van zijn talent, maar omdat hij niet zong maar playbackte, moest er een speciale categorie in het leven worden geroepen om hem tot winnaar uit te roepen. Zijn prijs was een optreden op alle andere lokale talentenjachten van dat seizoen. De landelijke finale werd overigens gewonnen door Rob de Nijs en The Lords. Ondanks dat Phonogram van Van Duin en zijn act gecharmeerd was, kon de platenmaatschappij eigenlijk weinig met een zanger die niet zong. Pas nadat hij in 1964 de AVRO-talentenjacht Nieuwe Oogst op televisie won, kwam bij weer bij Phonogram in beeld. Het televisieoptreden had hem in korte tijd zo populair gemaakt, dat Phonogram hem uitnodigde om twee singletjes te maken: de A-kant was 'Hé hé, ik ben André', de B-kant 'Ik trek met m'n band door het hele land'. Het werd geen groot succes, maar toch mocht hij nog een tweede plaatje maken: 'Stoelen, stoelen', een cover van de nummer-1 hit 'Wooly Bully' van Sam the Sham & The Pharaohs uit 1965.Toen ook dat plaatje slecht verkocht, werd zijn contract bij Phonogram niet verlengd.
In 1972 benaderde Bert Schouten van platenmaatschappij CNR, die in de jaren zestig bij Phonogram met André van had gewerkt, Van Duin met de vraag of hij een komische, Nederlandse versie van Nino Ferrer's hit 'Agata' wilde maken. Dat wilde Van Duin wel, en al werd de single geen grote hit, toch werd Van Duin, die inmiddels al verschillende revues in het theater had gemaakt, ook als komisch platentalent door het publiek herkend. Vanaf 1972 heeft Van Duin zijn theaterrevues, televisiewerk en zelfs een drietal speelfilms goed kunnen combineren met het uitbrengen van een lange rij singles en langspeelplaten. Van veel van zijn revues werden platen uitgebracht, en soms werd naar aanleiding van het uitkomen van een nieuwe plaat weer een televisieshow gemaakt. De Dik Voormekaar Show op de radio was bovendien een inspiratiebron voor hits als 'Nee nou wordt-ie mooi' (1977), 'Tingelingeling' (1978) en 'Zandzakken voor de deur' (1983).
Van Duin wisselde allerlei persiflages af met carnavalskrakers, liedjes uit zijn theatershows en nieuwe, vaak zelf geschreven nummers. Grote carnavalshits waren bijvoorbeeld 'Willempie' (1976), 'k Heb hele grote bloemkole' (1979), 'Er staat een paard in de gang' (1981), 'Joep Meloen' (1982), 'Gatzdeladigee' (1983), 'Wij zijn de vuilnisman' (1984) en 'Mijn opoe heeft een zadel op d'r rug' (1985).Van Duin's veelzijdigheid is terug te zien in het zeer afwisselende liedjesrepertoire, want hij zette ook behoorlijk wat serieuze liedjes op de plaat, zoals de vijfdelige And're André-serie (tussen 1977 en 1985), Wij (1982), Wij Twee (1984), Zing (1987, met vertalingen van Perry Como-songs) en Recht uit het hart (1999).
Hieronder vindt u een, niet volledig maar wel representatief, overzicht van de hoezen van een groot aantal albums dat André van Duin in de loop van zijn carrière heeft uitgebracht. Belangrijkste bron bij het samenstellen was de website www.fonos.nl.
- Platenhoezen uit de jaren 1972-1979, zie André van Duin: Repertoire - Platen - 1972-1979
- Platenhoezen uit de jaren 1980-1989, zie André van Duin: Repertoire - Platen - 1980-1989
- Platenhoezen van na 1990, zie André van Duin: Repertoire - Platen - Na 1990